Dzień Świętej Łucji obchodzony jest
w Szwecji 13 grudnia, stanowiąc od kilkuset lat tradycję dla tego
kraju. Obchody dnia św. Łucji mają swoje korzenie w opowieściach
misjonarzy, którzy jako pierwsi przenieśli Chrześcijaństwo do
Szwecji . Święta Łucja była urodzoną na Sycylii, młodą Chrześcijanką, zgładzoną z powodu swojej wiary w roku 304 n.e.
 |
| procesja w Dzień Świętej Łucji (fot. Arria Belli / wikimedia ) |
Najpowszechniej znana historia o św.
Łucji mówi, jakoby dziewczyna potajemnie przynosiła jedzenie
prześladowanym Chrześcijanom w Rzymie, którzy ukrywali się w
katakumbach pod miastem. Na głowie miała przymocowane świece, tak
żeby oświetlały jej drogę, ale jednocześnie, aby miała ręce
wolne i mogła nieść potrzebne rzeczy. Imię „Łucja” oznacza
„światło”.
13 grudnia to także dzień przesilenia
zimowego, najkrótszy dzień w roku wg starego kalendarza
juliańskiego i pogańskie święto świateł, przemianowane w
Szwecji na Dzień Św. Łucji.
Dzień św. Łucji jest celebrowany
kościelnymi koncertami i procesjami. Tego dnia tysiące młodych
dziewcząt wynurza się z ciemności szwedzkiej zimy, uciszając
tłumy pochodem światła. Dziewczęta przebrane są za św. Łucję,
mają na sobie białe, długie szaty, przewiązane w talii czerwonymi
szarfami. Na głowach ich spoczywają korony z płonących świec
oraz zimozielonych gałązek borówek, symbolizujących nowe życie w
okresie zimy. Procesjom towarzyszą śpiewy, muzyka, rozdawane są
szafranowe bułeczki (lussekatter
) czy imbirowe ciasteczka (pepparkakor).
